کاربرد روش بهبودیافته ی تحلیل مودهای خرابی و اثرات آن برای یک یاتاقان در سیستم روغن موتور توربوفن

در جهان رقابتی امروزی و با افزایش تقاضای مشتریان برای محصولات با قابلیت اطمینان بالا، بحثهای قابلیت اطمینان بیش از پیش موردتوجه همگان قرار گرفته است . یکی از بخشهایی که استفاده از مفاهیم قابلیت اطمینان در آن از اهمیت بالایی برخوردار است، صنعت هوافضا میباشد. از آنجایی که خرابی ها در صنعت هوافضا میتواند خسارتهای جبران ناپذیری را سبب شود، بایستی تحلیل کاملی از قابلیت اطمینان آن داشت؛ به گونه ای که اطلاعات کافی از نوع خرابیها و علل و تاثیرات آن در اختیار باشد. یکی از روشهای نیمه کمی مهندسی قابلیت اطمینان، روش مودهای خرابی و تحلیل اثرات آن است. در این مقاله، بعد از مطالعه ی محدودیتهای FMEA کلاسیک، با بکار گیری روش بهبود یافته تیوری دمپستر شیفر، آنالیز مودهای خرابی و اثرات آن روی یک یاتاقان مورد استفاده در سیستم روغن کاری یک موتور جت بکار رفته است. لذا بعد از گردآوری مودهای خرابی موثر، برای عوامل سه گانه ی ارزیابی ریسک از دید چند تیم کارشناسی، نمره دهی شده و با تحلیل نمرات هرگروه با روش بهبود یافته ی FMEA ، نمرات ریسک کلی برای هر مود خرابی بدست آمده و اقدامات اصلاحی بر اساس درجه ی اهمیت مودهای خرابی، پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، مودهای خرابی ، عدد اولویت ریسک ، فیلتر روغن موتور جت