بهینه سازی پوشش و طول عمر در شبکه های حسگر بی سیم بر اساس ناحیه بندی و چرخه وظایف

شبکه های حسگر بی سیم ویژگی های منحصر به فردی دارند که آنها را از سایر شبکه های بی سیم متمایز می کنند و این موضوع چالش های خاصی را بوجود می آورد. منبع تغذیه غیرقابل شارژ، غیرقابل تعویض و محدود گره های حسگر، یکی از چالش های اصلی این نوع شبکه ها را ایجاد می کند. به طوری که با اتمام منبع تغذیه گره، عملا گره بلااستفاده می ماند و ممکن است اطلاعات بخشی از شبکه از دسترس خارج شده و کارآیی شبکه کاهی یابد. از آنجا که موضوع پوشش در شبکه حسگر بی سیم بسیار حائز اهمیت است، در این مقاله راهکاری پیشنهاد داده می شود که در آن، گره ها به صورت خاص و در نواحی مختلف قرار می گیرند تا حداکثر پوشش در محیط برقرار باشد و برای کاهش مصرف انرژی در گره ها، تنها یک گره در هر ناحیه در یک بازه زمانی فعال و سایر گره های ناحیه در وضیعت خواب قرار می گیرند. برای برقراری چرخه وظایف و عدم تحمیل بار زیاد بر گره فعال که وظیفه حس کردن و حفظ پوشش در ناحیه را بر عهده دارد، در بازه زمانی بعدی، گره مناسب دیگری به عنوان گره فعال انتخاب می شود. خواهیم دید که با استفاده از ناحیه بندی محیط و تنظیم چرخه وظایف، پوش در شبکه بی سیم بهیود می یابد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، پوشش ، بهینه سازی ، انرژی ، طول عمر شبکه