تابآوری شهری؛ مقابله با بحران، تجارب و راهکارها

طی سالیان اخیر، تابآوری بهعنوان یک پارادایم جدید و ارجح برای مواجهه با دنیای متغیر و پر از عدم قطعیت آینده مطرحشده است.تابآوری بهعنوان راهحلی برای مقابله با مخاطرات طبیعی، طرفدارهای زیادی پیداکرده و مفاهیم و تعاریف متعدد و چالشهای زیادی دراین زمینه مطرح بوده است. علیرغم تمام توجهات و علایقی که به مقوله تابآوری جوامع وجود دارد تعداد کمی از قوانین سامانمند فرمولهشده در مورد تابآوری وجود دارد که در مقیاس شهر کاربردی شده باشند. مفهوم تابآوری، انعطافپذیری را از یکسو و استقامت را ازسوی دیگر ، بهعنوان فرمولی برای مدیریت در حین سوانح و پس از سوانح طبیعی و تغییرات دائمی معرفی میکند. این مقاله درصدد استبامطالعهای اسنادی و کتابخانهای، به بررسی جایگاه تابآوری در میان تعاریف مختلف بپردازد و مفاهیم و تجارب درزمینه چالشها وراهکارهای مطرح در سه شهر سمارانگ، ریودوژانیرو و سانفرانسیسکو را بررسی کند. در پایان با ارائه راهکارهای برگرفته از تجارب مذکور،برای رسیدن به تابآوری شهری این تحقیق خاتمه مییابد

کلیدواژه ها:

تابآوری شهری ، بحران ، تجارب ، چالشها ، راهکارها