سیگنال های امداد

اگرچه زلزله های رودبار و منجیل ، بم ، هریس و ورزقان و سایر زلزله های تاریخی دیگر زنگ خطررا برای مردمان ساکن نقاط لرزه خیز به صدا درآورده اند وتجربه تلفات جانی ومالی جبران ناپذیر ناشی ازآنها در پیش روی چشمان ما قرارگرفته استلکن شواهد موجود بیانگرعدم عبرت وتأثیرپذیری جدی مسئولان , مردم ودریک کلام افکارعمومی جامعه نسبت به خطرات باالقوه ای است که در اثر زلزله میتوانند مجدد و مکرر جان مردمان کشورمان را بیش از پیش به خطر انداخته و دوباره کشور رابا یک بحران ملی مواجه سازد .دربحث جستجو و نجات که اولین بخش ازامداد رسانی را شامل می شود , زمان اهمیت حیاتیدارد. درچنین حوادثی تعداد نجات یافتگان در روز اول حادثه به شرط اجرای صحیح مدیریت امداد ، از سوی کارشناسان 58تا 85 درصد تخمین زده می شود اما این رقم در روز چهارم به حدود 11 درصد کاهش می یابد، بنابر این در ساعات اولیه بروززلزله ، اصلی ترین و مهمترین عملیات، شناسائی و نجات آسیب دیدگان و زیر آوارماندگان و ارسال اطلاعات موجودیت آنها بهمراکز مربوطه بمنظور جستجو ونجات و امداد رسانی بموقع ، کنترل اوضاع ، بکارگیری بهینه وبموقع تجهیزات وماشین آلات ،هدایت گروههای امداد رسان و نیروهای نظامی وانتظامی ، پوشش اخبار و ارائه صحیح اطلاعات و .... خواهد بود . ازاین جهتبهبود عملکردهای مدیریتی بخصوص در ساعات اولیه بحران در راستای اقدامات درست بانگرش عمیق نجات و امدادرسانی میتواند درزمره اولین ومهمترین راهکارهای قابل بررسی دراین زمینه تلقی گردد. درهمین راستا طرح دستگاهی با عنوان پلاک گردن آویز با قابلیت ارسال سیگناهای امداد و نجات توسط زیرآوارماندگان با اهداف گسترده ای ارائه و پیشنهاد می گردد که امید است با طراحی ، ساخت و ارائه و تحویل به هریک از شهروندان بتوان درساعات اولیه بحران به کمک آنها شتافت .

کلیدواژه ها:

پلاک گردن آویز ، سیگنالهای امداد ، ساعات اولیه بحران ، امدادرسانی