تحقیق در عملیات در حوزه مدیریت سازمان های سرآمد با رویکرد مدل FMEA

اداره و مدیریت موثر، علی الخصوص در سازمان های بزرگ و پیشرفته امروزی استفاده از روش ها و فنون جدید است که بایستی توسط مدیران اعمال شود. روش ها و فنون مزبور که جملگی بر پایه تحقیق منظم علمی بنا شده اند شناخت مسایل و مشکلات سازمان و ارائه راه حل آن را ممکن می سازند. به طور کلی اجزاء روش شناسی تحقیق در عملیات عبارتند از :1)شناخت و بیان مشکل2)برقراری هدف و ارائه طرح مقدماتی جهت بررسی مشکل3)جمع آوری و ثبت اطلاعات4)ارائه مدل و راه حل های پیشنهادی5)ارزیابی مدل و راه حل ها و پیشنهاد بهترین آن به مدیریت 6) اجرا و ارائه طرح های پیشنهادی7) نظارت و کنترل در اجرای طرح و ارزیابی نتایج حاصله. از این طریق سازمان های سرآمد فرایند های خود را به منظور کسب رضایت کامل مشتریان و سایر ذی نفعان طراحی نموده ، مدیریت کرده و توسعه می بخشند . بنابراین فرایند های خود را به هنگام نیاز بهبود داده و به منظور نیل به هدف مذکور از نوآوری استفاده می کنند.تجزیه و تحلیل حالات بالقوه خطا و اثرات ناشی از آن (FMEA)، یکی از چندین ابزاری است که برای درک این که چه مواردی در فرایند می تواند ما را با خطا مواجه کند و چگونه مشکلات بالقوه بر مشتریان تاثیر می گذارد و نیز برای ارایه نمودن پیشنهادهایی جهت بهبود فرایند مورد استفاده قرار می گیرد. بر خلاف تعداد بسیار زیادی از ابزارهای بهبود کیفیت ، این تکنیک به بهره گیری از روش های آماری پیچیده ا ی نیاز ندارد. مطالعات FMEA می تواند به سازمان ها جهت بهسازی فرایند ها و کاهش بار مسئولیتی فرایند هایی که آنگونه که باید انجام نمی شوند ، کمک کند. بیش از چهل سال از کاربرد روش FMEA در دنیا می گذرد. تلاش به منظور جلوگیری از رخداد خطا در هنگام ایجاد و توسعه محصولات و فرایند ها و نیز پیش بینی خطا و پیدا کردن که هزینه ترین راه حل برای جلوگیری از بروز خطا از اهم اهداف بکارگیری این روش می باشند. FMEA ، نوعی ارزیابی ریسک است که از آن سابقا در صنعت و امروزه در حوزه سلامت بهره جسته اند