بررسی و ارزیابی کارایی شعب بانک مسکن استان مازندران با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌های فازی (FUZZY DEA)

در سال 1978 ادوارد رودز بر مبنای کار فارل (1957)، در تز دوره دکترای خود تحت راهنمایی دو تن از بزرگترین اساتید تحقیق در عملیات یعنی چارنز و کوپر، روش نوین جهت ارزیابی عملکرد و محاسبه کارایی واحدهای تصمیم‌گیرنده به نام تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، مطرح نمود که بیانگر تکنیکی ناپارامتریک برای سنجش و ارزیابی کارایی‌های نسبی مجموعه‌ای از پدیده‌ها (سازمان‌ها) با ورودی‌ها و خروجی‌های قطعی است به عبارت دیگر DEA روشی است که برای محاسبه کارایی نسبی واحدهای تصمیم‌ گیرنده که منابع چندگانه مشابهی را برای تولید خروجی‌های مشابه بکار می‌برند، ایجاد شده است. در این تحقیق سعی شده است یک مدل مناسب جهت ارزیابی کارایی شعب مرکزی بانک مسکن استان مازندران ارائه شود. به این منظور روش‌های مختلف ارزیابی کارایی مورد بحث قرار گرفته و متدولوژی تحلیل پوششی داده‌های فازی (Fuzzy DEA) که یک روش علمی و ناپارامتریک برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم‌گیری می‌باشد، برای ارزیابی کارایی شعب انتخاب شده است. در فرایند ارزیابی ابتدا ورودی‌ها و خروجی‌های شعب بانک با توجه به مطالعات قبلی و نظر کارشناسان و خبرگان بانک تعیین شده است. سپس با استفاده از فرم نظرسنجی و ماتریس مقایسات زوجی و AHP فازی و استفاده از روش باکلی، اوزان فازی متغیرها تعیین گردید. در این تحقیق سه مدل مختلف با ماهیت CCR ورودی محور به اجرا درآمد و مورد تحلیل حساسیت متغیرها انجام گرفت و مورد مقایسه با یکدیگر نیز قرار گرفتند. این مدل‌ها با استفاده از نرم‌افزار EMS و LINGO برای 28 شعبه از شعبات مرکزی بانک مسکن در استان مورد تحلیل قرار گرفتند و پس از محاسبه میزان کارایی هریک از شعب به رتبه‌بندی شعب با استفاده از تکنیک اندرسون ـ پیترسون اقدام شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده‌ها ، فازی ، ارزیابی عملکرد ، کارایی ، بانک مسکن.