ضوابط طراحی معماری فضاهای ناشنوایان

حس شنوایی یکی از مهمترین حواسی است که خداوند به انسان عطا کرده است. ناشنوا به کسی اطلاق می شود که به سبب فقدان یا نقص شنوایی نتواند از طریق گفتار با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار کند. اخیرا تحقیقات زیادی در مورد ارتباط معماری و ناشنوایی انجام شده است که نشان می دهد، معماری میتواند در بهبود حالات افراد ناشنوا، موثر واقع شود. در این مقاله به بررسی این عوامل پرداخته می شود. تحقیقات نشان می دهد که عواملی همچون رنگ، نور، مجاورت، شفافیت، طراحی مرکزگرا، میدان دید، خوانایی و ... میتواند از عوامل موثر در طراحی فضاهای مربوط به ناشنوایان باشد.

کلیدواژه ها:

فضا ، معماری ، ناشنوایی