تحلیلی بر جایگاه ج.ا.ایران در ساختار قدرت در منطقه آسیای جنوب غربی (منطقه مورد نظر سند چشم انداز) در سالهای 2005، 2006 و 2007

منطقه آسیای جنوب غربی در برگیرنده 23 کشور مسلمان با جمعیتی حدود 530 میلیون نفر میباشد که در 5 حوزه ژئوپلیتیک مهم جهان شامل آسیای مرکزی، قفقاز، شبه قاره هند، خلیج فارس و خاورمیانه استقرار یافته اند براساس سند چشم انداز 1404 جمهوری اسلامی ایران بایستی به کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و ... در سطح منطقه ی اسیای جنوب غربی دست یابد یکی از مهمترین چالشهای پیش رو در رسیدن به اهداف سند چشم انداز، ارزیابی دقیق و علمی از میزان موفقیت مجریان در اجرای صحیح برنامه و رسیدن به رتبه های برتر قدرت در ابعادمختلف آن در سطح منطقه است برای رسیدن به این مهم نیاز به طراحی و تدوین مدل و شاخصی علمی است که برمبنای آن بتوان ارزیابی دقیق و واقع بینانه ای از میزان پیشرفت کشور طبق سند چشم انداز انجام داد. براین اساس دراین مقاله تلاش شده است تا با استفاده از مدل سنجش قدرت کشورها که در قالب رسانه دکتری نگارنده در دانشگاه تربیت مدرس طراحی شده به مقایسه قدرت جمهوری اسلامی ایران با کشورهای منطقه آسیای جنوب غربی پرداخته شود از این رو با استفاده از مدل مزبور ساختار قدرت منطقه ای در ابعاد نه گانه اقتصادی ، سیاسی ، نظامی ، سرزمینی، علمی، اجتماعی ، فرهنگی ، فرامرزی و فضایی در سال 2007 ترسیم شده و براساس آن به بررسی تطبیقی رتبه جمهوری اسلامی ایران با کشورهای مزبور پرداخته شده است هدف از این کار تشخیص وضعیت کنونی کشور از حیث ابعاد مختلف قدرت در مقایسه با کشورهای مزبور و همچنین مشخص شدن میزان فاصله کشور تا رسیدن به هدف اصلی برنامه چشم انداز رسیدن به جایگاه قدرت برتر منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

قدرت ملی ، منطقه آسیای جنوب غربی ، ساختار قدرت ، جمهوری اسلامی ایران