ارزیابی شاخص های جرم درمناطق حاشیه نشین مطالعه موردی حاشیه نشینان شمال تبریز

اغلب متفکرین مرتبط با مسائل شهری حاشیه نشینی را پدیده ای نامطلوب و غیرهمسو با سایرابعاد جامعه شهری تلقی کرده اند همچنین برخی ازپژوهشگران گرایشهای مختلف شهری براین عقیده اند که حاشیه نشینی به عنوان یکی ازپدیده های نامطلوب شهری پیامدهای متعددی برای جوامع شهری دارد که یکی ازمهمترین آنها نسبت بالای سهمانحرافات اجتماعی و هنجارشکنی های اجتماعی است به نظر می رسد مجموعه ای ازعوامل درون زا و برونزای اقتصادی اجتماعی بهمراه تاثیرات عمیق مولفه های مرتبط با اقتصادسیاسی حاکم برتحولات شهری ایران طی نیم قرن اخیر سبب گردیده تمرکز میزان وقوع جرایم شهری دراین مناطق قابل توجه باشد هدف این پژوهش ارزیابی تغییراتکمی و کیفی جرم و شاخصهای آن درمناطق حاشیه نشین شمال شهرتبریز طی دوره زمانی 90-1370 می باشد روش تحقق نیز توصیفی تحلیلی می ب اشد همچنین دراین بررسی تلاش برآن است تا پهنه بندیهایی ازمیزان جرم های بوقوع پیوسته درسطح این مناطق ازمنظر کمی و کیفی ارایه گردد برهمین اساس از تکنیکهای سامانه اطلاعات جغرافیایی gis بهراه اطلاعات زمین اماری استفاده گردیده است.

کلیدواژه ها:

جرم ، حاشیه نشینی ، پهنه بندی ، سامانه ی اطلاعات جغرافیایی GIS ، تبریز