گفتمان رضوی؛ الگوی گفتوگوی اخلاقی و همزیستی عادلانه ادیان و مذاهب در دنیای امروز

تعامل و گفت و گوی رهبران و پیروان ادیان و حتی مذاهب گرچه امری بی سابقه نیست ولی امروزه به دلایلی چون انجام کارهای غیراخلاقی و غیر عقلانی به نام دین و مذهب در نقاط مختلف دنیا، و تشدید هجمه ها علیه دین و دین داری از سوی دیگر، ضرورتی دو چندان یافته است. این گفت و گوها می تواند تا اندازه زیادی موجب کاهش سوء استفاده یا سوء برداشت از دین، کاهش نزاع های بی حاصل، رفع کدورت از چهره دین، و کاهش درد و رنج انسان ها شود. از نظرگاه مقاله حاضر، گفت و گو و تعامل ادیان و مذاهب، هم فعلی اخلاقی است هم بایستی با مراعات اخلاق گفت و گو و در یک فضای گفتمانی مبتنی بر عناصر مشترک و همگن انجام شود. مقاله حاضر به این پیش فرض که با بهره گیری از سیره امام رضا(ع) در مناظره و گفت و گو می توان یک مدل (پارادایم اخلاقی برای گفت و گوهای بین ادیانی و درون ادیانی طراحی کرد، ضمن تبیین مبانی این الگو، بیست درس و نکته اخلاقی در باب مناظره و گفت و گو را از سیره رضوی استخراج کرده است. مقاله در دو بخش سامان یافته است. در بخش اول ضرورت های اخلاقی گفت و گوی ادیان بیان شده، و در بخش دوم درس ها و اصولی که از سیره مناظره رضوی برای گفت و گوی ادیان و مذاهب در عصر حاضر کاربرد دارد به تفصیل بیان گردیده است. در پایان نیز به طور مختصر به مبانی این مدل گفت و گویی و چالش های فراروی اجرای آن اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق مناظره ، سیره اخلاقی امام رضا(ع) ، گفت و گو در اسلام ، روش نقد اندیشه ها ، تعامل عادلانه ادیان.