بررسی تطبیقی غزلیات امیرعلیشیر نوایی و حافظ از دیدگاه بیان

تخیل و تصویر پردازی شاعرانه، گروه بنیادین هر شعر نابی است که آن را به شکلی هنری از سخن عادی فراتر برده و در جرگه سحر حلال و آینه انسانی قرار می دهد و گویای معنی، احساس، عاطفه و هنر شاعری می باشد که در قالب کلمات نمی گنجد و شاعر گزارش آن را به صورت تصاویر خیالی بر مخاطب عرضه می دارد. استعداد خارق العاده فطری حافظ باعث شده که این نابغه دورانف تفکرات طولانی همراه با تخیلات بسیار باریک شاعرانه را با ذوق لطیف و کلام دلپذیر و استادانه خویش در هم بیامیزد و با خلق تصاویر شاعرانه و شاهکار بی بدیل خویش، دیوان غزلیات را مورد توجه، استقبال و تقلید شاعرانی در دیگر زبان ها از جمله امیر علیشیر نوایی- شاعر ترک زبان- قرار دهد، تا این منتقد، شاعر و مروج زبان و ا دبیات فارسی، از شعر حافظ در سرودن غزلیات خویش الهام بگیرد. در این مقاله به بررسی تطبیقی غزلیات امیر علیشیر نوایی و حافظ از دیدگاه بیان پرداخته شده است. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که نوایی به عنوان یک شاعر ترک، در سرودن غزلیات فارسی، تأثیر فراوانی از حافظ گرفته است و تصاویر شاعرانه حافظ را در کلام خود منعکس ساخته است تا مردم سرزمین های دیگر نیز با فرهنگ و ادب ایرانی آشنا شوند.

کلیدواژه ها:

امیر علیشیر نوایی ، حافظ ، غزلیات ، تصاویر شاعرانه ، بیان