بررسی روانشناختی مفاخره در شعر خاقانی و متنبی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,749
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICLCS01_141
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395
چکیده مقاله:
؛ فخر یکی از اغراض برجسته شعر غنایی محسوب می شود و مقصود اصلی شاعر و مضمونقصیده حاکی از فضل و کمال شاعر است و از آن به عنوان وسیله ای برای بیان بزرگیها ومفاخر خود، قوم، سرزمین و مذهبش استفاده میکند.از میان شاعران برجسته عرب که دراین زمینه به هنرنمایی پرداخته است، می توان متنبی ، شاعر سده چهارم هجری را نام برد.در شعر فارسی نیز مفاخرات خاقانی شروانی ، شاعر سده ششم هجری، از شهرت فراوانیبرخورداراست. در مقایسه فخریات این دو شاعر میتوان دریافت که اوضاع طبیعی، اجتماعی،سیاسی و فرهنگی، جلب نظر ممدوحان، دفاع از خویشتن به هنگام جدال و معارضه، خودبزرگ بینی و جبران شکست ها و حقارت ها، از مهمترین عوامل گرایش به مفاخره است. در شعر متنبی افتخار به گذشتگان و عناصر مذهبی نمود بارزی ندارد، اما مباهات به شجاعت وجنگاوری به وفور در شعرش دیده می شود و این در حالی است که در شعر خاقانی گذشتگان شاعر و عناصر مذهبی جایگاه بس رفیع داشته و برخلاف شعر متنبی، تفاخر بهآشنایی با امور و فنون جنگی در شعرش جایگاهی ندارد. در این میان می توان مفاخره رانوعی خودشیفتگی یا نارسیسم دانست؛ خودشیفتگی نشانه خودمحوری نیست، بلکهدلالت بروضع فکری و برداشت خودانگیخته انسانی دارد که درآن شخص خودش را به جایدیگری هدف عشق قرارمی دهد.در این پژوهش سعی شده است که علاوه بر بیان مفهوم فخر به بررسی این امر در قسمتی ازاشعار این دو شاعر از دیدگاه روانشناختی پرداخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهری علی اعلا
کارشناس ارشد ادبیات منطقه ورامین
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :