بررسی و تحلیل قصیده ای از خاقانی

افضل الدین بدیل بن علی نجار شروانی، مقلب به خاقانی شروانی جزء شاعران پرآوازه قرن ششم هجری است که با زبان شعر خود جایگاه ویژه ای دارد فارسی در بین شاعران . وی همواره در کنار شاعران بزرگی چون سنایی، نظامی و انوری جای داشته است. مسایل مطرح شده در آثار وی از وسعت اطلاعات، دانش و قدرت وی حکایت می کند؛ اما جای تحقیق و پژوهشی که همه جنبه های شعری خاقانی نمایان سازد شایسته و بایسته نوشته نشده است؛ دست کم نگارنده این سطور از آن بی اطلاع است. این مقاله سعی میکند جنبه مختلف شعری خاقانی را در قصیده ای از وی بررسی نماید.

کلیدواژه ها:

خاقانی ، تحلیل لغوی ، تحلیل بلاغی