ریخت شناسی داستان بیژن و منیژه شاهنامه فردوسی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 678

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICLP03_022

تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398

چکیده مقاله:

فردوسی با ثبت داستان و اسطوره در شاهنامه، ایران را دارای شناسنامه کرد و با این امر خطیر مانع از این شد که بر ایران و ایرانی در طول تاریخ زنگار غبار بنشیند. او مثل فیلمنامه نویسی آنچنان به توصیف وقایع میپردازد که گویی که خود در داستان حضور دارد. امروزه منتقدان از منظر نقد ادبی در پرداختن به صورت و ساختار متون ادبی ید طولایی دارند و شاهنامه فردوسی یکی از متونی است که در بسیاری موارد میتوان آن را، از دیدگاه ها و رویکردهای گوناگون مورد بررسی قرار داد و آنرا از لونی دیگر به محک امتحان آزمود . یکی از این رویکردها، بررسی قصه های شاهنامه بر اساس الگوی ساختاری پراپ است که در این نوشتار به ریخت شناسی داستان بیژن و منیژه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، ریخت شناسی ، نظریه پراپ ، داستان بیژن و منیژه.

نویسندگان

محمد شاه حسینی

کارشناس ارشد ادبیات مقاومت دانشگاه سمنان

محمد فاطمی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان

علی ساجدی فر

کارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامی حوزه علمیه قم