تعیین نقطه‌ی عملکرد سازه‌ها به روش N2 ومقایسه با روش‌های آیین‌نامه‌ای
محل انتشار: کنفرانس بین المللی سبک سازی و زلزله
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,704
نسخه کامل مقاله در کنفرانس ارائه نشده است و در دسترس نیست.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICLWCE01_014
تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1388
چکیده مقاله:
امروزه به منظور ارزیابی لرزه‌ای و مقاوم‌سازی سیستم‌های مختلف سازه‌ای از روش‌های تحلیل غیرخطی استفاده می‌شود. روش‌های تحلیل غیرخطی به دو نوع استاتیکی و دینامیکی تقسیم می‌شوند که در این بین استفاده از روش‌های تحلیل استاتیکی غیرخطی (pushover) به دلیل سادگی و سرعت بالا بر روش‌های تحلیل دینامیکی غیرخطی برتری دارند. در این مقاله روش‌های مختلف تحلیل استاتیکی غیرخطی جهت به‌دست آوردن نقطه‌ی عملکرد سازه (performance point) بررسی می‌گردند. به منظور انجام تحلیل استاتیکی غیرخطی از طرفی می‌توان از روش‌های پیشنهادی در آئین‌نامه‌‌های بهسازی لرزه‌ای معتبر جهان مانند ATC40 و FEM440 استفاده کردکه روش‌های ضرایب تغییرمکان اصلاح شده و همچنین روش طیف ظرفیت اصلاح شده دو روش پیشنهادی پرکاربرد این آئین‌نامه‌ها هستند. از طرف دیگر روش جدید دیگری مانند روش N2 نیز وجود دارد که دارای دقت بالایی می‌باشد. در این مقاله ابتدا به تفصیل به تشریح روش جدید N2پرداخته و سپس تفاوت‌های آن را با روش طیف ظرفیت مورد بررسی قرار داده می‌شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میثم جلیل خانی
دانشجوی کارشناسی ارشد سازه ، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :