تأثیر نقدشوندگی سهام بر نسبت Q توبین: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

سنجش ارزش شرکت در فرایند تصمیمگیری در رابطه با سرمایهگذاری یا عدم سرمایهگذاری در بازار سرمایه یکی از مهمترین مباحث حوزه مالی است. هدف اصلی مدیران در شرکتها به حداکثر رساندنحقوق صاحبان سهام میباشد. نسبت Q توبین یکی از مهمترین معیارها جهت سنجش وضعیت عملکرد شرکت میباشد، چرا که این نسبت هم از اطلاعات حسابداری و هم از اطلاعات بازار در جهت ارزیابیارزش شرکتها استفاده میکند. یافتن راهکارهای جدید به منظور بهبود ارزش شرکت یک مزیت رقابتی محسوب میشود. در این راستا، شواهد تجربی حاکی از آن است که نقدشوندگی سهام موجب بهبودنسبت Q توبین میگردد. نقدشوندگی یک ورقه سهام به معنای امکان فروش سریع آن است. در این پژوهش از نسبت نقدشوندگی آمیوست جهت سنجش نقدشوندگی سهام استفاده گردیده است. اینپژوهش درصدد بررسی این موضوع است که آیا نقدشوندگی سهام بر نسبت Q توبین شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیری داشته یا خیر؟ روش پژوهش بر اساس هدف، کاربردی وبراساس ماهیت، توصیفی- علی و از نوع پس رویدادی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را، کلیه شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سال 9831 تا پایان سال 1393تشکیل میدهند. جهت آزمون فرضیهها، از تحلیل رگرسیون چندمتغیره )روش تخمین EGLS ( و روش دادههای ترکیبی با استفاده از نرمافزار Eviews 9 استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نقدشوندگی سهام تأثیر مثبت و معناداری بر شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران دارد. تأثیر مثبت نقدشوندگی سهام بر نسبت Q توبین ممکن است به دلیل افزایش جذابیت سهام نقدشونده، افزایش تقاضا برای اینگونه از سهامها، مشوقهای مدیریتی و حاوی اطلاعات ارزنده بودن قیمت سهام به وجود آمده باشد

کلیدواژه ها:

نقدشوندگی سهام ، نسبت Q توبین ، بورس اوراق بهادار تهران ، ارزش شرکت