لزوم مهندسی مجدد فرآیند برنامه ریزی و حرکت به سمت برنامه ریزی

آینده پژوهی به منزله علم و هنر کشف آینده و مهارت شکل بخشیدن به دنیای مطلوب فرد است که تاثیر بسزایی در اتخاذ خط مشی ها و سیاست گذاری ها دارد. بنابراین هر جامعه، سازمان و یا نهادی که خواستار تحولات بنیادین است، ضرورتا باید با استفاده از روش های مختلف، به کشف ناشناخته ها و جهان آینده بپردازد. این انگاره باید جایگاه ویژه ای در برنامه ریزی ها داشته باشد و همه برنامه ریزی ها و سیاست ها بر اساس آن باشد. این پژوهشی بر آن است که لزوم مهندسی مجدد فرآیند برنامه ریزی و حرکت به سمت برنامه ریزی نوین با رویکرد آینده پژوهی را مورد بحث و بررسی قرار دهد. این تحقیق از نظر روش از توصیفی - تحلیلی بوده و از روش های کتابخانه ای بهره گرفته است. نتایج حاکی از آن است که تغییر فرآیند برنامه ریزی از روش های سنتی و مدل های خطی به رویکردهای نوین آینده پژوهی مبتنی بر رویکرد هنجاری ضرورتی اجتناب ناپذیر در عرصه برنامه ریزی ها است، لذا برای هماهنگ شدن با شرایط دنیای جدید و غلبه بر معضلات و چالش های شهری، تغییر فرآیند برنامه ریزی از رویکرد اکتشافی به هنجاری امری اجتناب ناپذیر و ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

مهندسی مجدد فرآیند برنامه ریزی ، آینده پژوهی ، برنامه ریزی نوین ، رویکرد هنجاری ، برنامه ریزی