بررسی تأثیر تیمارهای فیزیکی و شیمیایی بر کیفیت و کمیت میوه ازگیل ژاپنی

ازگیل ژاپنی با نام علمی(Eriobotrya japonica) از درختان میوه ی همیشه سبز مناطق نیمه گرمسیری است که علیرغم داشتن منابع غنی آنتی اکسیدانی و املاح و ویتامین های فراوان، به دلیل وجود بذر های زیاد و کوچک بودن اندازه میوه، تقاضابرای استفاده ازآن کاهش یافته است. به منظور افزایش کیفیت و کمیت این میوه ها، با استفاده از تنظیم کننده ی رشد جیبرالیک اسید ( صفر، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) به صورت محلولپاشی روی درخت و همچنین تکنیک های باغبانی شامل حلقه زنی و سربرداری و تیمارهای ترکیبی آنها پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شهرستانجهرم در سال 1391 انجام گرفت. میوه ها در ابتدای مرحله ی رسیدگی برداشت و پس از انتقال به آزمایشگاه، نسبت به اندازه گیری وزن تک میوه، وزن بذر، وزن گوشت، میزان مواد جامد محلول، ویتامین ثpH اسید کل و نسبت قند به اسیداقدام گردید. بر اساس نتایج تجزیه واریانس تیمارهای حلقه زنی و سربرداری شاخه بر تمامی صفات به جز نسبت وزن گوشت بههسته تأثیر معنی داری در سطح 1 درصد داشتند. کاربرد جیبرالیک اسید در سطح 50 و 100 میلی گرم در لیتر بر صفات مورد بررسی تأثیر معنی داری در سطح 1 درصد داشت. به طور کلی بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان تیمارجیبرالیک اسید به غلظت 50 میلی گرم در لیتر را پس از مرحله تشکیل میوه جهت کسب بهترین نتیجه در افزایش کمی و کیفی میوه ازگیل توصیه نمود

کلیدواژه ها:

ازگیل ژاپنی ، حلقه زنی ، سربرداری ، میوه گذاری