بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه اجتماعی با مدیریت استعداد

یکی از روشهای نگهداشت افراد با استعداد در سازمان، ایجاد اعتماد، هماهنگی و وحدت در بین کارکنان میباشد. این موضوع در مدیریت و علوم اجتماعی، سرمایه اجتماعی نامیده میشود. البته قدر مسلم قضاوت در مورد نقشی که سرمایه اجتماعیمی تواند در مدیریت استعداد داشته باشد نیازمند مطالعه نظری و تجربی بسیاری است که در این راستا هنوز مطالعات بسیار اندک میباشد با عنایت به این امر، محقق بر آن شد تا پژوهشی درباره ارتباط ابعاد سرمایه اجتماعی (ساختاری، شناختی ورابطهای) با بهبود مدیریت استعداد انجام دهد و در پی آن است که بین این دو مؤلفه در سازمان مذکور رابطه ای وجود دارد یاخیر؟ در ایران نیز مسئولان کشور در ردههای گوناگون به این پرداختهاند. برکسی پوشیده نیست که عدم توجه به سرمایه اجتماعی و یا ضعف سرمایه اجتماعی در هر سازمانی موهبت بهرهگیری از قدرت گروههای موجود در سازمان را از آن سازمان میگیرد وجوی عاری از اعتماد و همکاری سراسر سازمان را در بر میگیرد. از آنجا که مدیریت استعداد نیز ارتباط تنگاتنگی با سرمایهاجتماعی دارد قدر مسلم از این رویداد متاثر میشود. تاکنون تحقیقات فراوانی درباره سرمایه اجتماعی به ویژه در داخل و خارج کشور انجام شده و به بررسی و کاوش در مورد این بعد پرداخته شده است. اما نکته حائز اهمیت این است که ارتباط یاتاثیر دو مؤلفه سرمایه اجتماعی با مدیریت استعداد به ندرت مورد توجه قرار گرفته است و به نوعی کمبود تحقیقات در این زمینه به شدت احساس میگردد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، ابعاد سرمایه اجتماعی ، مدیریت استعداد