بررسی تاثیر عوامل مالی و غیرمالی بر سطح سرمایه در گردش در بورس اوراق بهادار تهران

شالوده ی مباحث مدیریت مالی را سرمایه تشکیل می دهد و می توان ادعا کرد که همه فعالیت های تجاری نیازمند سرمایه اند. بنابراین مدیریت سرمایه در گردش فعال، یک نیاز اساسی توانایی سازمان برای سازگاری در یک اقتصاد پرچالش است و هدف آن برقراری یک تعادل حساس بین حفظ نقدینگی برای پشتیبانی از عملیات روزانه و حداکثر سازی فرصت های سرمایه گذاری کوتاه مدت می باشد. هدف این تحقیق، بررسی تاثیر عوامل مالی و غیرمالی بر سطح سرمایه در گردش در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. داده های تحقیق با استفاده از جامعه ی آماری شامل 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای دوره ی زمانی 1392- 1387 به روش تلفیق کل داده ها ( Pooled Data) و رگرسیون حداقل مربعات معمولی (OLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین اهرم مالی و سرمایه در گردش رابطه ای منفی و معکوس و بین نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری و جریان نقد عملیاتی با سرمایه در گردش رابطهای مثبت و مستقیم است وجود دارد. همچنین؛ نتایج نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنی دار بین اندازه شرکت و اندازه هیئت مدیره با سرمایه در گردش و عدم وجود رابطه بین عمر شرکت با سرمایه در گردش بود. به طور کلی تحقیق حاضر نشان داد که عوامل مالی نسبت به عوامل غیرمالی تاثیر بیشتری بر سرمایه در گردش دارند.

کلیدواژه ها:

دارایی ثابت ، رشد شرکت ، اندازه شرکت ، اهرم مالی ، سودآوری ،