مدلسازی فرآیند جوشکاری زیرپودری با استفاده از تحلیل رگرسیون و شبکه عصبی مصنوعی

پیچیدگیهای حاکم بر متغییرهای جوشکاری قوسی زیرپودری از یک سو و کاربرد گسترده آن در ساخت قطعات حساس و پرهزینه از سوی دیگر، اهمیت کنترل دقیق پارامترهای تنظیمی آنرا دوچندان نموده است. عموما در فرایندهای جوشکاری به منظور ایجاد جوش با کیفیت عالی لازم است از میان متغیرهای مختلف، سه پارامتر شدت جریان، ولتاژ وسرعت پیشروی به دقت کنترل شوند. بر این اساس در پژوهش حاضر، متغیرهای مذکور به عنوان پارامترهای تنظیمی وهندسه گرده جوش که خود شامل ارتفاع، پهنا و عمق نفوذ جوش می باشد به عنوان معیاری برای کیفیت اتصال جوش انتخاب شده است. بدین ترتیب با استفاده از تحلیل رگرسیون و شبکه عصبی، معادلاتی دقیق برای تخمین ارتفاع، پهنا وعمق نفوذ گرده جوش بر اساس پارامترهای تنظیمی پیشنهاد شده است. بر اساس نتایج، شبکه عصبی طراحی شده بطورمحسوسی از معادلات رگرسیون دقیق تر است اما هر دو مدل، قابلیت بالایی در بهینه سازی پارامترهای جوشکاری قوسی زیرپودری، همچنین پیشبینی هندسه جوش برای مجموعه مقادیر ورودی را دارند.