بررسی مکانیزم شکل دهی در روش جدید ترکیبی هیدروفرمینگ استاندارد- هیدرومکانیکی ورق

در زمینه هیدروفرمینگ ورق تحقیقات بسیاری در طی سالهای اخیر انجام شده و روشهای متعددی از سوی محققان ارایه گردیده است. برخی از مهمترین این روش ها عبارتند از: هیدروفرمینگ استاندارد، کشش عمیق هیدرومکانیکی و روش کشش عمیق هیدروریم. هر کدام از این روشها دارای مزایا و محدودیتهایی است که یکی از اصلی ترین این محدودیتها نیاز به فشار بالا برای شکل دهی قطعات پیچیده می باشد. از سوی نگارندگان این مقاله قبلاً یک طراحی جدید قالب هیدروفرمینگ ورق ارایه شده است. این قالب ترکیبی از روشهای هیدروفرمینگ استاندارد و کشش عمیق هیدرومکانیکی می باشد. در قالب جدید از یک صفحه پلی یورتانی به منظور کنترل نیروی ورقگیر استفاده شده است. نشان داده شد که قالب جدید برای شکل دهی قطعات پیچیده فلنج دار بسیار مناسب می باشد. در این مقاله شکل دهی یک قطعه استوانه ای با استفاده از قالب جدید بصورت تجربی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج حاصل از آن با نتایج به دست آمده از کشش عمیق هیدرومکانیکی مقایسه شده است. نتایج نشان داد که فشار شکل دهی در قالب جدید بسیار کمتر از قالب کشش عمیق هیدرومکانیکی می باشد. همچنین پارامترهای دیگر مانند نیروی ورقگیر، نیروی سنبه و توزیع ضخامت قطعات شکل داده شده با یکدیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

هیدروفرمینگ ورق ، کشش عمیق هیدرومکانیکی ، نیروی ورقگیر