بهینه سازی فرآیند جوشکاری زیرپودری با استفاده از الگوریتم زنبور عسل

جوشکاری زیرپودری یکی از روشهای جوشکاری است که امروزه در فرآیندهای تولید کاربرد فراوانی دارد. در این فرآیند دستیابی به عمق نفوذ بالا یکی از اهداف اصلی جوشکاری میباشد که این امر نیازمند بالابودن مقدار حرارت ورودی است. از طرفی دیگر افزایش میزان حرارت ورودی باعث بزرگتر شدن منطقه متأثر از گرما خواهد شد که این امر نیز نامطلوب میباشد. بنابراین هدف اصلی پیداکردن سطح مناسبی از پارامترهای ورودی برای دستیابی به حداکثر نفوذ وحداقل عرض ناحیه متاثر از گرما می باشد. در این مقاله ولتاژ جوشکاری، جریان جوشکاری، فاصله نازل تا قطعه کار، سرعت جوشکاری و ضخامت پودرپوششی به عنوان متغیرهای ورودی در نظر گرفته شده اند. جهت استخراج داده های آزمایش از روش طراحی مرکب مرکزی چرخش پذیر استفاده شده است. پس از جمع آوری دادههای آزمایش، معادله رگرسیونی تابع هدف بصورت تابعی از متغیرهای مذکور بدست آمده و در نهایت تابع هدف با استفاده از الگوریتم زنبورعسل کمینه شده و مقادیر بهینه برای متغیرهای ورودی بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری زیرپودری ، الگوریتم زنبورعسل ، بهینه سازی ، رگرسیون