بررسی مقایسه ای تاثیر افزایش دما در بهبود کیفیت فرآیند کشش عمیق هیدرومکانیکی آلیاژهای سبک در دمای بالا

در این پژوهش، فرآیند کشش عمیق هیدرومکانیکی آلیاژهای سبک در دمای بالا و به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. مواد اولیه استفاده شده در این تحقیق شامل ورقهایی از جنس آلیاژ آلومینیوم 2024 و آلیاژ منیزیم AZ31B بودند. متغیرهای اصلی آزمایشها عمق کشش و دمای فرآیند بوده و تاثیر آنها بر میزان کرنش ضخامتی، سختی و اندازه دانه در نواحی مختلف از سطح مقطع قطعه کار مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. تصاویر ریز ساختار سطح مقطع محصول توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی به دست آمده و از طریق مقایسه اندازه دانه و میزان سختی با مقادیر کرنش ضخامتی در نواحی مزبور، یافته ها مورد مطالعه و بحث قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بیشترین میزان کشیدگی و در نتیجه کرنش پلاستیک در ناحیه دیواره ورق اتفاق افتاده و اندازه دانه در این ناحیه کمتر و میزان سختی آن بیشتر از سایر نواحی قطعه کار میباشد. دمای مناسب جهت انجام فرآیند شکل دهی ورقی آلیاژ آلومینیم 2024 و آلیاژ منیزیم AZ31B نیز به ترتیب 250 و 200 درجه سانتیگراد به دست آمد.

کلیدواژه ها:

کشش عمیق هیدرومکانیکی ، آلیاژهای سبک ، کرنش ضخامتی ، سختی سنجی ، اندازه دانه ، دمای فرآیند ، عمق کشش.