تاثیر منطقه گرایی بر گردشگری سلامت در کشورهای مسلمان

تحولات سریع در تکنولوژی ها و فرآیندهای سازمانی، پیشرفت دانش و توسیعه علم مدیریت در حوزه خدمات سلامتی از یک سو و افزایش هزینه های تدارک و ارائه مراقبت از سوی دیگر باعث ده اند تا نگرش سیاستگذاران و دولتمردان به بخش سلامت و فناوری های ارائه خدمات در این حوزه تغییری بنیادین یابد، به گونه ای که در طراحی و اجرای برنامه های توسعه با رویکردی تعاملی و استراتژیک به نظام سلامت نگریسته شود. در واقع استراتژیست ها و سیاست گذاران بخش بهداشت و درمان با بهره گیری از قابلیت های گوناگون تجارت الکترونیک و فناوری اطلاعات، فرآیندهای طرح ریزی، ارائه و ارزیابی خدمات بهداشتی و درمانی را اثر بخش تر و کاراتر می نمایند. بدین دلیل است که موضوع گسترش حوزه عملیات استراتژی تجارت الکترونیک و کاربرد آن در بخش سلامت به منظور تدارک و ارایه مراقبت های بهداشتی و درمانی در دو دهه اخیر در اولویت برنامه های کلاتن توسعه در کشورهای مختلف جهان قرار گرفته است. در این روستا تحقیق حاضر گردشگری سلامت و تجارت این نوع خدمات را براساس مزیت نسبی کشورهای مسلمانان، در دوره زمانی 1370 تا 1398 با روش پانل دیتا، مورد بررسی قرار داده است. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که: با افزایش یک درصدی در اندازه اقتصادی موثر بهبود گردشگری سلامت در حدود 0/1 درصد افزایش خواهد یافت. ضریب منفی به دست آمده متغیر فاصله مرزی نشان از تاثیر 17 درصدی این متغیر بر بهبود گردشگری سلامت دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری سلامت ، همگرایی ، OIC