بررسی تاثیر اندازه میدان بر روی زاویه منحنی های همدوزمیدان های وجدار دستگاه شتابدهنده واریان 2100C برای دو انرژی 6MV و 18MV

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,511

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMEDICALP08_030

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1387

چکیده مقاله:

امروزه پیش رفت های چشم گیری در تجهیزات ونوع طراحی درمان های رادیوتراپی صورت گرفته است، که باعث هرچه دقیقتر شدن روش های درمانی شده اند. با این وجود، روش های متداول درمان، در بیشتر مراکز درمانی مورد استفاده قرار می گیرند .یکی از درمانهای متداول، استفاده از وج های فیزیکی می باشد .از پارامتر های میدان های وجدار ، زاویه وج است. زاویه بین خط افق با منحنی همدوزی که در یک عمق مشخص و دراندازه میدان خاص ایجاد می شود را زاویه وج گویند .طراحی درمان ها با استفاده از زاویه وج صورت می گیرد. در این مطالعه تغییرات زاویه وج به روش دوزیمتری و تئوری برای میدانهای متفاوت مورد بررسی قرار می گیرد. مواد وروشها :برای میدان های وجدار با ابعاد 6×6 تا 20×20، زاویه وج به روش دوزیمتری نسبی برای دو انرژی 6MV و 18MV اندازه گیری شد. از وج های متداول در پرتودرمانی با درجه اسمی 45، 60، 30 و 15 استفاده گردید. همچنین روش تحلیلی زاویه وج ارایه شده توسط Saw B، برای دستگاه واریان نیز آزموده شد. در این روش شیب منحنی های همدوز به صورت غیر مستقیم با استفاده از منحنی های پروفایل و درصد دوز عمقی به دست می آید. منحنی های پروفایل، همدوز و PDD برای تمامی میدانها رسم و زاویه منحنی همدوز در عمق 10 سانتیمتر به استناد تعاریف بین المللی به عنوان زاویه وج در نظر گرفته شد. داده های به دست آمده از رابطه تحلیلی زاویه وج نیز با داده های دوزیمتری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج:بررسی نشان می دهد که زاویه وج با افزایش ابعاد میدان افزایش می یابد. در میدان 6×6 زاویه وج بیشترین اختلاف را با زاویه اسمی وج نشان می دهد. بطوریکه این اختلاف برای وج 45 درجه در انرژی 6MV به مقدار 14/7 درجه می باشد. بیشترین اختلاف برای میدان 10×10 که میدان استاندارد برای زاویه وج می باشد، در وج 45 درجه و در انرژی 6MV به مقدار 9/2 درجه به دست آمد. نتایج زاویه وج با استفاده از رابطه ریاضی، در بیشترین حالت فقط 4 درجه با نتایج دوزیمتری اختلاف نشان می دهد. نتیجه گیری : مقدار زاویه وج در میدان های مختلف درمانی تغییر می کند. برای بالا بردن دقت واگذاری دوز در درمانهای متداول، می بایستی حتی الامکان از وجی مناسب که در میدان مشخص ابعاد منحنی همدوز با شیب دلخواه می نماید، استفاده کرد.

نویسندگان

داود خضرلو

کارشناس ارشد فیزیک پزشکی،بیمارستان گلستان اهواز

محمد جواد طهماسبی بیرگانی

دانشیار بخش های فیزیک پزشکی و رادیوتراپی ،بیمارستان گلستان اهواز، دان

محمد علی بهروز

استاد گروه فیزیک پزشکی،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور ا

شعله آروندی

استادیار بخش رادیوتراپی وآنکولوژی بیمارستان گلستان اهواز