بررسی ارتباط بین اعتماد به نفس و رضایت زناشویی در زنان خانه دار

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین اعتماد به نفس و رضایت زناشویی در زنان خانه دار شهر بوشهر می باشد. با توجه به مطالعات و تحقیقات انجام شده در این رابطه فرضیاتی بیان شده است که عبارتند از : -1- بین ازدواج و فرزندان و اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. 2-بین روابط جنسی و اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. 3-بین فعالیت های اوقات فراغت و اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. 4-بین مدیریت مالی خانواده و اعتماد به نفیس رابطه معنی داری وجود دارد . 5-بین حل تعارض و اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. 6-بین جهت گیری مذهبی و اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان خانه دار شهر بوشهر می باشد که نمونه ای به حجم 150 نفر جهت بررسی با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ می باشد که پایایی و روایی آن در پژوهش های متعدد محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمد نیز از روش های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار، درصد و آمار استنباطی شامل روش کندال تااو استفاده به عمل آمد. با استفاده از آزمون کندال تااو و ضریب همبستگی نشان داده شده است که بین رضایت زناشویی و ازدواج و فرزندان، روابط جنسی، فعالیت های اوقات فراغت، مدیریت مالی خانواده، حل تعارض و جهت گیری مذهبی در ارتباط با اعتماد به نفس رابطه معنی داری وجود دارد. بنابراین فرضیات تحقیق مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، رضایت زناشویی ، زنان خانه دار