قدرت های بزرگ و عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد: چهارچوب مفهومی و کارکردهای عملیاتی

این مقاله با در نظر داشتن اهمیت عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد به عنوان ابزاری در راستای امنیت بین المللی و سیاست خارجی قدرت های بزرگ، به دنبال فهم و بررسی چگونگی نقش آفرینی قدرت های بزرگ در چهارچوب شورای امنیت به عنوان رکن اجرایی سازمان ملل متحد و مسیول اولیه حفظ صلح و امنیت بین المللی از طریق عملیات حفظ صلح می باشد برای پرداختن به این موضوع این مقاله در پی پاسخ دادن به این سوال در مورد چگونگی ایفای نقش اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل متحد در منازعات داخلی پس از جنگ سرد است در این راستا و برای پاسخ دادن به این سوال، ابتدا با پرداختن به چهارچوب مفهومی عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد و نقش شورای امنیت در عملیات حفظ صلح، و پس از آن با تشریح دیدگاه یکایک اعضای دایم شورای امنیت نسبت به عملیات حفظ صلح و بیان اهمیت آن برای هر یک از اعضای دایم شورا، به این امر توجه می شود که بین عملیات حفظ صلح و امنیت بین المللی قدرت های بزرگ یک رابطه انکارناپذیر و ناگسستنی وجود دارد این امر به گونه ای است که می توان بیان داشت عملیات حفظ صلح به عنوان جایگزینی برای امنیت دسته جمعی که سازمان ملل متحد بر پایه این اصل تاسیس شد، در نظر گرفته شده است، اما از همان ابتدای تاسیس این سازمان، رقابت بین قدرت های بزرگ توانایی سازمان ملل متحد را در راستای تحقق بخشیدن به اقدامات امنیت دسته جمعی با چالش مواجه نمود بدین نحو که قدرت های بزرگ تمایلی به اتخاذ گام هایی در راستای عملیات حفظ صلحی که خارج از حوزه منافع آنها باشد، ندارند و حتی در مواردی بدون رضایت قدرت های بزرگ، هیچگونه حفظ صلحی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

عملیات حفظ صلح ، قدرت های بزرگ ، امنیت بین المللی ، واقع گرایی آرمان گرایی ، شورای امنیت سازمان ملل متحد و امنیت دسته جمعی