زیست سیاست و تحول در مفهوم شهروندی

قدرت در عصر کنونی به مقوله ای امکان بخش بدل می شود وبه زعم میشل فوکو بازدارنده نیست، سوژه های خاص خود را ایجاد می کند. به علت ارتباط مفهوم قدرت سیاسی با مفهوم زندگی است که فوکو اساسا هر گونه سیاست غربی را بیو پولیتیک می نامد. زیست سیاست مکانیزم هایی تنظیمی بوجود آورده، که با ایجاد توازن ، تاکتیک ها و تکنیک هایی کاملا نو ، تا وضعیت زندگی بشر بهبود یابد.. همین فرآیند ها در کنار مجموعه ای کامل از مسایل اقتصادی و سیاسی به مهمترین موضوعات دانایی زیست سیاست و اهداف تحت کنترل آن تبدیل می شوند. با ابزارهای خاص حکومت و دانش ها به شکل دولت اداری در آمد ، تا بطور موثر و به شیوه ای عقلانی و سنجیده حکومت کند این فرآیند حکومت مندی است.براین اساس د ر دامنه شهروندی با انواع سیر تطور آن مواجهیم: از شهروند ملی تا شهروند منطقه ای، فرا شهروندی، شهروندی جهانی بر پایه حقوق جهان شمول یا شهروند پسا ملی و....... . در این مقاله سعی می شود عوامل تاثیر گذار بر تحول و تطور شهروندی بر اساس رهیافت زیست سیاست و حکومتمندی را که منجر به شکل گیری شهروندی پسا ملی می شود بررسی گردد.

کلیدواژه ها:

زیست سیاست ، حکومتمندی ، شهروندی پسا ملی