مقایسه ابعاد آسیب شناسی شخصیتی افراد معتاد به شیشه با افراد عادی در شهر تهران

اعتیاد همیشه مورد توجه بوده و جوامع مختلف به روشهای گوناگونی برای حل آن کوشیده اند. مسئله وابستگی به مواد و سوءمصرف مواد امروزه پا از مرزهای بهداشتی- درمانی فراتر نهاده و به یک معضل اجتماعی - درمانی تبدیل شده است. افزایش مصرف موادمخدر طی سده گذشته نگرانی روز افزونی را برای کلیه جوامع به دنبال داشته است. بنابراین در پژوهش حاضر برای کنترل و جلوگیری از این معضل به مقایسه صفات شخصیتی افراد معتاد به شیشه با افراد عادی پرداخته ایم. به این منظور تعداد 179 نفر از افراد معتاد به شیشه موجود در مراکز ترک اعتیاد و بهزیستی شهر تهران در محدوده سنی 20 تا 30 سال سال را به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب کرده و بر روی تمامی نمونه موجود پرسشنامه شخصیت 5 عاملی نئو را اجرا کردیم و نمونه موجود را با تعداد 161 نفر از افراد عادی موجود در جامعه همتا کردیم. برای تحلیل دادهها در نرم افزار spssاز آزمون t دو گروهی مستقل استفاده گردید و تمامی 18 عامل موجود در پرسشنامه ابعاد آسیب شناسی شخصیت مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش بیانگر این میباشند که عوامل ناپایداری هیجانی، اضطراب گرایی، بی عاطفگی، ناهماهنگی شناختی، اجبارگری، مشکلات سلوک، مشکلات هویت، دلبستگی ناایمن، مشکلات صمیمیت، پیوند گرایی ضعیف، خودشیفتگی، نافرمانی، طردشدگی، بیان هیجانی محدود، خودآسیب گری، تحریک جویی، سلطه پذیری و بدگمانی در معتادان به شیشه بالاتر از میزان میانگین آنها در افراد غیر معتاد است. از اینرو، میتوان عنوان نمود که با توجه به این پژوهش، افراد معتاد به ماده مخدر شیشه در تمامی 18 عامل پرسشنامه مورد بررسی نمرات بالاتری را نسبت به افراد غیر معتاد کسب کرده و به میزان زیاد دچار این ابعاد آسیب شناسی شخصیت بودند. همچنین اینطور میتوان دریافت که پرسشنامه ابعاد آسیب شناسی شخصیت میتواند ابعاد شخصیتی افراد معتاد به شیشه را به خوبی تشخیص دهد.

کلیدواژه ها:

ابعاد آسیب شناسی شخصیتی ، اعتیاد ، ماده مخدر شیشه