بررسی نسبت نوسازی و دین در ایران زمان پهلوی اول (رضاشاه)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMEH03_216
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
شروع نوسازی در اوایل قرن ۱۹ در اکثر کشورهای اسلامی باعث واکنش نیروهای دینی و روحانیت در مواجهه با این پدیده شد و همین امر سبب شد که این کشورها در مقابل این اتفاق و راه های تعامل با آن واکنش هایمتفاوتی نشان دهند. طبیعتاً در هر یک از این کشورها مخالفان و موافقانی شکل گرفتند که با مواضع حاکمان و فقیهان همگونی ها و ناهمگونی های فراوانی داشته اند. همین امر موجب شد که با نقد نوسازی به معنای غربیشدن درصدد مقابله با آن و به وجود آوردن نوسازی بومی و خاص خود باشند. این پژوهش به روش تاریخی به بررسی برخورد روحانیت )به عنوان اجراکننده دین( در ایران دوران پهلوی اول با نوسازی می پردازد . این مطالعه با تکیهی بر نظریه حصارهای دیویس نشان می دهد چگونه سازمان روحانیت در مقابل نوسازی ایستادگی می کند و درنهایت از طریق دیالکتیک خنثی سازی نوسازی و حصارهای دینی با نوسازی همراه می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیم نعمتی زاده
دکتری جامعه شناسی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :