بررسی عوامل مؤثر در توسعه آموزش کارآفرینی در مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی ایران از دیدگاهآموزشگران

هدف این تحقیق بررسی عوامل مؤثر در توسعه آموزش کارآفرینی در مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی ایران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل 1106 نفر از آموزشگران مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی 30 استان کشور می باشند که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برای آموزشگران 145 نفر محاسبه گردید. پژوهش حاضر از نظر کنترل متغیرها، از نوع توصیفی و همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام شده است. ابزار این تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن به وسیله اساتید راهنماء، مشاور، برخی از اساتید ، کارشناسان و صاحب نظران مراکز آموزش علمی کاربردی کشاورزی مورد تأیید قرار گرفت. اعتبار ابزار پژوهش نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام گرفت که این ضریب برای بخشهای مختلف پرسشنامه مربوط به آموزشگران بیشتر از 0/75 به دست آمد که میتوان اظهار کرد که ضریب مذکور در دامنه میزان اعتبار قابل قبول و مطلوب میباشند. نتایج حاصل از همبستگی کندال و اسپیرمن نشان داده است که بین متغیرهای توانایی فعلی آموزشگران در زمینه آموزش کارآفرینی، آشنایی آموزشگران با مواد و روشهای آموزش کارآفرینی، عوامل مدیریتی، عوامل فنی، عوامل اقتصادی، عوامل فرهنگی و رتبه علمی آموزشگر با توسعه آموزش کارآفرینی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با مقایسه میانگین گروه ها مشخص گردید که بین دیدگاه آموزشگران استان های مختلف در خصوص توسعه آموزش کارآفرینی،توانایی های شخصیتی کارآفرینی و توانایی فعلی آموزشگران در زمینه آموزش کارآفرینی اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون ترتیبی لجستیک مبین این بوده است که متغیرهای عوامل مدیریتی و عوامل اقتصادی در سطح معنی داری 0/01 و متغیرهای میزان آشنایی آموزشگران با مواد و روش های آموزش کارآفرینی عوامل فنی در سطح 0/05 اثرات معنی داری بر توسعه آموزش کارآفرینی میگذارند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، آموزش کارآفرینی ، آموزش علمی کاربردی