ارزیابی و مقایسه ی سه رویکرد مدل سازی ریاضی مساله زمان بندی کار کارگاهی منعطف

[توضیح سیویلیکا: فرمولهای داخل متن دارای مشکل نمایش می باشند و به خوبی نمایش داده نمی شوند لذا فایل کامل از سایت سیویلیکا حذف شد.] با پیشرفت سریع در تکنولوژی کامپیوتر، روش مبتنی بر برنامهریزی ریاضی برای حل مسائل زمانبندی توجه زیادی را از طرف پژوهشگران به خود جلب کرده است. اگرچه این روش حل با توجه به NP_Hard بودن مسائل در این حوزه زمانبندی، کارآمد به نظر نمیرسد اما اولین گام به سوی ابتکاریهای مؤثر میباشند. در این مطالعه سه نوع فرمول ریاضی که بصورت گسترده در زمینه FJSP استفاده شده است از ادبیات موضوع استخراج شده است. این فرمولها تحت سه دسته مورد ارزیابی قرار گرفته اند و این تقسیم بندی با توجه به نوع متغیرهای باینری که برای تعیین توالی عملیاتها بر روی ماشینها به کار میروند، انجام گرفته شده است. در نهایت مدلهای مطرح در سه طبقه بندی مذکور، در محیط برنامه نویسی LINGO نوشته شده و سپس از نظر مقدار تابع هدف، زمان پردازش، تعداد محدودیتها و تعداد متغیرها مورد مقایسه قرار گرفته شده اند. مدلهای M1 و M2 از نظر چهار معیار مذکور کارایی و اثربخشی بیشتری را نسبت به مدل M5 دارا میباشند.

کلیدواژه ها:

کار کارگاهی منعطف ، زمانبندی ، برنامهریزی عدد صحیح مختلط ، مدل سازی ریاضی