صنایع خدمات-محور پیشران رشد اقتصادی پایدار

طی دهه های گذشته، در بسیاری از نقاط جهان، ساختار اقتصادی جوامع از صنایع تولید-محور به صنایع خدمات-محور تغییر کرده است. در فرآیند گذار از اقتصاد تولیدی به اقتصاد خدماتی، ساختار بازار کار نیز با تغییرات عمده ای مواجه شده است، بطوریکه نیروی انسانی متخصص و سرمایه انسانی جایگزین سرمایه مادی و فیزیکی شده است. گسترش طبقه نیروی کار متخصص از طریق افزایش بهره وری نیروی انسانی و سرمایه، مزیت قابل توجهی را در توسعه صنایع و کسب و کارهای خدماتی ایجاد میکند که سبب افزایش فرصتهای شغلی در این بخش با هدف تامین نیازهای در حال تغییر جامعه شده و رفاه اقتصادی را نیز بهبود بخشیده است. این دگرگونیها اهمیت توجه ویژه به برنامه ریزی و سیاستگذاری در راستای توسعه صنایع خدمات-محور به عنوان بخش پیشران در رشد اقتصادی را برجسته مینماید. این پژوهش ضمن مطالعه ساختار اقتصاد خدمات-محور و نقش آن در رشد اقتصادی پایدار، به مقایسه آن با اقتصاد تولید-محور پرداخته و بطور خاص ویژگی های کسب و کارهای صنایع خدماتی و نقش آنها را در رشد اقتصادی بررسی و تحلیل نموده است. نتایج تحلیل ها تایید میکند که صنایع خدمات-محور در ایران پیشران رشد اقتصادی بوده و با میانگین سهمی معادل 50 درصد از تولید ناخالص داخلی به قیمتهای ثابت، بیشترین سهم را در اشتغال زایی و رشد اقتصادی در سالهای 1383-1396 داشته است. همچنین با توجه به اینکه گسترش صنایع خدمات-محور مبتنی بر نیروی انسانی متخصص بوده و سرمایه بری بسیار اندک کسب و کارهای صنایع خدماتی در مقایسه با صنایع تولیدی و کشاورزی، توسعه کسب و کارهای خدمات-محور به منظور دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و کاهش نرخ بیکاری نیروی انسانی متخصص، بویژه در شرایط تحریم اقتصادی و نرخ پایین سرمایه گذاری در ایران، ضرورتی انکار ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

صنایع خدمات-محور ، صنایع تولید-محور ، رشد اقتصادی ، اقتصاد فراصنعتی