حکمرانی خوب و سرمایه ی اجتماعی

امروزه برای رسیدن به توسعه ی همه جانبه،سازماندهی ساختار اجتماعی متفاوتی لازم است.به گونه ای که تمام نیروهای اجتماعی در این ساختار پیش بینی شود.الگوی حکمرانی خوب با چارچوب اجتماعی و سیاسی متفاوت هم جهت با این شرایط جدید است.فرض ما در این پژوهش این است که در الگوی حکمرانی خوب با ایجاد سرمایه ی اجتماعی در ساختار سه گانه،خود موجب توسعه در سطوح مدیریتی،سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی می شود.بدین سان در این رویکرد دولت با ماهیت و شخصیت متمایز و سازماندهی آن بر پایه ای منطقی و تسهیل گر در شراکت و همکاری بخشهای اجتماعی دیگر مانند جامعه ی مدنی و نهادهای عمومی غیردولتی و بخش خصوصی به ایفای نقش در توسعه می پردازد و اصلی ترین ویژگی عصر جدید و جهانی شدن که همان تمرکز زدایی است در این ساختار پیش بینی می شود.لذا این پژوهش تلاش دارد با استفاده از منابع کتابخانه ای نشان دهد رویکرد الگوی حکمرانی خوب به عنوان یک رویکرد جدید در مطالعات توسعه بر دولت با جنبه های سازمانی و ماهیتی(سیاسی و حقوقی)و در کنار آن بر نیروهای گوناگون اجتماعی همکار و هماهنگ با یک چشم انداز و ساختار افقی و شبکه ای تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب ، سرمایه ی اجتماعی ، توسعه