بررسی مفهوم دوسوتوانی سازمانی با رویکرد قابلیت های پویا

مفهوم دوسوتوانی در سازمانها به معنای انجام همزمان فعالیت های بهره برداری و اکتشاف است، از اینرو می توان دوسوتوانی رانوعی قابلیت یا توانمندی دانست. بهرهبرداری در پی بهبود شایستگیهای موجود از طریق ارتقاء منابع یا قابلیت های موجودمی باشد، و از سوی دیگر اکتشاف منجر به توسعه ی شایستگی های جدید از طریق به دست آوردن منابع و قابلیت های جدیداست. توانمندی دوسوتوانی در اکتشاف و بهره برداری میتواند نوعی از قابلیت را ایجاد کند که برای رقبا تقلید و فهم آن دشوارباشد. از این رو تحت ادبیات مدیریت استراتژیک، دوسوتوانی سازمانی همان قابلیت پویا است. در این مقاله پیوند میان قابلیت-های پویا، ساختار سازمانی دوسوتوان و خروجی این توانمندی ها که نوآوری های رادیکال و تدریجی است، تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

دوسوتوانی سازمانی ، اکتشاف ، بهره برداری ، قابلیت های پویا ، نوآوری رادیکال ، نوآوری تدریجی