مطالعه رابطه خودشیفتگی مدیران با مدیریت ریسک شرکت ها

خودشیفتگی به عنوان یک ساختار شخصیتی است که دارای علائمی چون نفوذ خواسته های شخصی، پاسخ خواهی از دیگران و تعصب پردازش شناختی مطرح است. در بیش تر حالات مدیران خودشیفته در پی دستیابی به دستاوردهای بزرگ در شرکت هستند. آنان، به سمت وسوی اجرای اقدامات جسورانه، استراتژیکی عملیاتی و انجام کسب و کارهای مخاطره آمیز سوق پیدا کرده، به نحوی که این تصمیم ها منتهی به سود یا زیان فراوان در پایان سال مالی خواهد شد. این مقاله از نوع مروری و کتابخانه ی به مطالعه رابطه خودشیفتگی مدیران با مدیریت ریسک شرکت ها می پردازد.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی مدیران ، مدیریت ریسک شرکت ها.