بهبود تصمیم گیری مدیران در شرایط فازی و آشوبگونه

در دوره معاصر بر نقش خلاقانه آشوب تاکید شده است و سازمان، مجموعه ای از سیستم هایی تعریف شده است که به شیوه های خود سازمانده عمل می نمایند؛ پیامدهای این تحلیل وجود حالات غیر قابل پیش بینی و تصادفی در علوم مدیریت است. برخلاف حاکمیت قوانین ثابت طبیعی، امروزه دیگر تصور ساده از نحوه فعالیت سازمان، جای خود را به تصوری پیچیده و پارادوکس گونه داده است. این علم جدید که توجه همگان را به خود جلب کرده، تیوری آشوب در سازمان نامیده می شود. به طورکلی تیوری آشوب نظم غایی یا نظم در بی نظمی ، ابزار تصمیم گیری مناسب و پیچیده درمحیط های پرآشوب، فازی و آکنده از تغییر و تحول سازمان ها را نشان می دهد.در این مقاله با توجه به دشواری های مدیریت در محیط های پرآشوب، ارایه الگویی برای بهبود تصمیم گیری مدیران در سازمان های آشوبگونه مدنظر است. برای برآورده شدن این منظور، ابتدا سامانه های دینامیک و آشوبگونه معرفی شده است، سپس با توجه به مطالعات و تحقیقات انجام شده، ویژگیهای تیوری آشوب و ارتباط آن با منطق فازی و تیوری احتمالات بیان گردیده است، در ادامه کاربرد تیوری آشوب در علوم مختلف بیان گردیده است. در بخش بعد با توجه به نیازهای موجود و اهمیت ارتقاء و بهبود سازمان، الگوی پیشنهادی بهبود تصمیم گیری مدیران در شرایط فازی و آشوبگونه ارایه شده است. به نظر می رسد با جمع آوری و مستندسازی داده ها، شناسایی بموقع و پیش بینی شرایط آشوبگونه و فازی در سازمان های مختلف، نهادینه کردن تصمیم گیری مدیران به شکل موثری فراهم خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تیوری آشوب ، منطق فازی ، سامانه های دینامیک ، تصمیم گیری