پیش بینی بیثباتی بازدهی کل بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش های اقتصادسنجی

از سال 1987 با سقوط بازار سهام، مدل سازی و پیش بینی نوسانات بازار مالی، به دلیل نقش محوری آن در برنامه های مختلفمالی، ازجمله، گزینه قیمت گذاری توجه زیادی از سوی دانشگاهیان، محققان و تنظیم کنندگان بازار، دریافت نموده است. دراین پژوهش به مطالعه توان پیش بینی کنندگی چندی از مدل های ناهمسانی واریانس شرطی طی دوره متوالی 1383/1/1 تا 1393/12/30 بر بازده روزانه شاخص بازده نقدی قیمت بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد. در این تحقیق برای سنجش توان پیش بینی کنندگی مدلهای متفاوت از چهار معیار TIC, MAPE, MAE, RMSE استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان دادکه در سه معیار TIC, MAPE, RMSE مدل IGARCH پیش بینی بهتری داشته است. یعنی در این سه معیار مدل IGARCHدارای کمترین خطا در پیشبینی است. همچنین در معیار MAE ، مدل PARCH دارای کمترین خطای ممکن یعنی بهترینپیش بینی در بازه زمانی مورد مطالعه بوده است.

کلیدواژه ها:

مدلهای ناهمسانی واریانس شرطی ، بی ثباتی ، شاخص ، پیش بینی