تشکیل پرتفوی بهینه از بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانبا استفاده از الگوریتمهای ژنتیک(با رویکرد بررسی پیامدهای سیاست خصوصیسازی در نظام بانکی کشور)

هدف از تشکیل پرتفوی، به حداکثر رساندن بازده از طریق ترکیب اوراق بهادار متفاوت است. از آنجا که واگذاری بخشیاز مالکیت بانک های دولتی در قالب سهام و از طریق بازار سهام مبحث نوینی در اقتصاد کشورمان محسوب شده ومیزان تاثیر گذاری مدیران بخش دولتی در فرآیند خصوصی شدن بنگاه های دولتی و همچنین نحوه فعالیت آن ها برعملکرد و وضعیت بنگاه ها بیش از پیش احساس می شود. نقش مدیران را از نظر عملکرد آتی بنگاه ها در قالب بخشخصوصی و حضور آن ها به عنوان بنگاه های قابل واگذاری به بازار سهام دو چندان نموده است. این پژوهش به دنبالبررسی پیامد های سیاست خصوصی سازی در بازار سهام پس از اجرای سیاست مذکور با هدف ارزیابی خط و مشیدولت در عرصه خصوصی سازی می باشد. به منظور تعیین سبد سهام بهینه و پاسخ به این پرسش که آیا سهام بانکهای دولتی تازه خصوصی شده در سبد سهام بهینه پیشنهادی جای خواهند داشت یا خیر، سهام 8بانک فعال در بورساوراق بهادار تهران انتخاب و در دوره زمانی 1388تا 1392مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده پس از تحلیلداده ها بر اساس الگوریتم ژنتیک بیان گر این واقعیت است که سهام بانک های خصوصی بیش تر از سهام بانک هایدولتی که به تازگی به جرگه بانک های خصوصی پیوسته اند مورد استقبال سهامداران و خریداران بورس اوراق بهادارتهران واقع شده است، لذا فرضیه تحقیق پذیرفته شده است

کلیدواژه ها:

خصوصی سازی ، پرتفوی بهینه ، بانک های دولتی ، بازدهی سهام ، الگوریتم ژنتیک