نقد وبررسی روش های طراحی آموزشی(ساخت گرایی،شناخت گرایی،رفتارگرایی)واثربخشی هریک برآموزش زبان عربی

کاربرد سه رویکرد طراحی آموزشی کارا که هر یک پس از دیگری در قرن21 پا به عرصه گذاشتند،در بهره وری از نظام های آموزشی همچون آموزش وپرورش با اهمیت بوده وبرای آموزش زبان عربی که از جمله دروسی است که امروزه نیاز به استفاده از روشهای متنوع تر دارد نقش تعیین کننده ای دارند واستفاده ی کارآمد از این رویکردها که به نوعی مکمل یکدیگر هستند باعث حل مسئله مربوط به آموزشهای درس عربی خواهد بود.در این مقاله سعی بر این شده است که ابتدا هر یک از این رویکردها بررسی شود تا در نتیجه با استفاده ی ترکیبی از این روشها،آموزش زبان عربی به غایت کارآمدی دست یابد.

کلیدواژه ها:

طراحی آموزشی ، آموزش زبان عربی ، رفتارگرایی ، شناخت گرایی ، ساخت گرایی