واکاوی تشریفات حل وفصل اختلافات در سازمان تجارت جهانی

سازمان تجارت جهانی سازمانی است که کشور ها با عضویت در آن به مانند یک عضو واحد جهانی نسبت به توسعه تجارت و رفع موانع تجاری تجار سایر کشور ها در کشور خود اقدام می نمایند. البته این پیمان همانند دیگر پیمان ها می تواند دستخوش اختلاف برخی اعضای آن با دیگر اعضا واقع گردد. حل اختلافات تجاری در سازمان تجارت جهانی در جهت حذف ورود دادگاه ها و مراجع داوری به دعاوی اعضای این سازمان شکل گرفته است. به طور کلی چهار سیستم حل اختلاف اعضای این سازمان وجود دارد که دو مورد آن مربوط به داخل سازمان و دو مورد آن مربوط به خارج از سازمان می باشد. سیستم های حل اختلاف خارج از سازمان حل اختلاف حقوقی از طریق سازمان های بین المللی یا دادگاه های بین المللی بوده و حل اختلاف غیر حقوقی مطابق با قواعد تعیین شده توسط طرفین در مرجع مورد توافق آنها مطابق با اصل حاکمیت اراده صورت می گیرد.اما روش های حل اختلافات بر اساس مکانیسم های درون هر سازمان به دو روش گات1947 و رکن حل اختلاف سازمان تقسیم می گردد. در روش گات طرفین ملزم به حل اختلاف از طریق مذاکرات دو جانبه بوده و در صورت عدم وقوع نتیجه اختلاف با دخالت سایر اعضای سازمان حل خواهد شد. به جهت مشکلاتی که در پذیرش این روش در طول سالیان پدید آمد؛ روش دیگری با عنوان ایجاد رکن حل اختلاف سازمان طراحی شده است. این رکن که از هیئت های بدوی و استیناف تشکیل شده است مطابق با مقررات قانونی نسبت به رسیدگی بدوی و ثانویه نسبت به اختلاف اقدام و پس از آن مبادرت به صدور رای می نماید

کلیدواژه ها:

سازمان تجارت جهانی ، گات ، رکن حل اختلاف ، هیئت های رسیدگی بدوی ، رکن استیناف