مدیریت دانش در شهرداری مرکزی تهران با رویکرد سرمایه ی اجتماعی

هدف اصلی پژوهش حاضر مورد آزمون قرار دادن میزان اثر پذیری مدیریت دانش و ابعاد آن از سرمایه ی اجتماعی در سازمان شهرداری مرکزی تهران می باشد. اینتحقیق، توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی و روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای میدانی است. پایایی آزمون توسط روش آلفای کرونباخ با ضریب 0/911 برای مدیریت دانش و 0/947 برای سرمایه ی اجتماعی مورد تایید قرار گرفته است. همسو با فرضیات پژوهش برای بررسی ارتباط میان سرمایه ی اجتماعی و مدیریت دانش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد که ضرایب همبستگی نشان می دهند که بین مدیریت دانش و سرمایه ی اجتماعی رابطه ی معنی داری وجود داشته است و برای ارتقای مدیریت دانش در سازمان می بایست سرمایه اجتماعی درونسازمانی را افزایش داد. همچنین در شهرداری مرکزی تهران سرمایه ی اجتماعی و مدیریت دانش در سطح مطلوبی قرار ندارند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه شناختی ، سرمایه ساختاری ، مدیریت دانش