تفکر راهبردی ضرورت اساسی پاسخگویی محیطی سازمانهای هزاره سوم

جهان در شرایط متغیری از فرآیندها قرار دارد. در این بین سازمان ها به شدت متاثر از تغییرات شتابناک قرن حاضر قرار دارند. بدین منظور سازمان ها نیازمندند به طور منظم فرآیندها و روش های خود را به منظور ایفای نقش معنادار در محیط مورد بازبینی و بررسی قرار دهند و فرآیندهای عملیاتیخود را به منظور دستیابی به رسالت ها، ارزش ها و مطلوبیت ها، طوری سازمان دهی کنند که علاوه بر حفظ و بقای خود در شرایط حاضر بتوانند پاسخگوینیازهای محیطی باشند. بر این اساس پاسخگو بودن سازمان ها در شرایط متغیر محیطی اهمیت و ضرورت اساسی دارد. از دیدگاهی کلی، تفکر راهبردی یک بصیرت و فهم از وضع موجود و بهره برداری از فرصت ها است. این بصیرت کمک می کند تا واقعیت های بازار و قواعد آن به درستی و به موقع شناختهشود و بای پاسخگویی به این شرایط راهکارهای بدیع و ارزش آفرینی خلق شود. تفکر راهبردی یک مهارت حیاتی رهبری در هزاره جدید است که لازمه توانمندسازی سازمان برای پاسخگویی، بقا و رشد سازمان در محیط به شدترقابتی لازم است. بنابراین با توجه به این که محیط آینده محیط راهبردی است و چنین محیطی، فرار، نامطمئن، پیچیده و مبهم است. لازم است جهت انطباق و سازگاری و به طور کلی پاسخگویی، تفکر راهبردی به عنوان یک اصل اساسی مورد استفاده قرار گیرد. از این رو پژوهش حاضر با رویکردیتوصیفی - تحلیلی به بررسی مفهوم و اهمیت تفکر راهبردی و نقش آن در پاسخگویی محیطی می پردازد و در نهایت الگویی جهت توسعه ی تفکرراهبردی در سازمان ها ارایه می دهد.

کلیدواژه ها:

پاسخگویی محیطی ، تفکر راهبردی ، سازمان ، محیط