بررسی رابطه ی راهبردهای مدیریت تعارض با میزان گرایش به تسهیم دانش در بیندانشجویان: (مطالعه ی موردی دانشجویان دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز)

هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه ی راهبردهای مدیریت تعارض با میزان گرایش به تسهیم دانش در بین دانشجویان دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاهشیراز بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشکده و روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری طبقه ایبوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه مدیریت تعارض (جانسون، 1990 ) و پرسش نامه محقق ساخته تسهیم دانش بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی،بین افراد نمونه توزیع و جمع آوری گردید. اطلاعات با استفاده از روش های آمار استنباطی تحلیل شد. نتایج نشان داد که: 1- بین راهبردهای مدیریت تعارض مورداستفاده ی دانشجویان و میزان تسهیم دانش در بین آنها رابطه ی مثبت و معناداری مشاهده شد. 2- راهبردهای مدیریت تعارض پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار تسهیم دانش دانشجویان بودند. 3 - میزان تسهیم دانش دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی بالاتر از حد متوسط Q3 بود، اما مقایسه میانگین تسهیم دانش با میانگین معیار حد مطلوب Q4 نشان داد که میزان تسهیم دانش دانشجویان دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی پایین تر از حد مطلوب است. 4- تفاوت معناداری میان تسهیم دانش در بین دانشجویان رشته های مختلف دانشکده مشاهده نشد. 5- تفاوت معناداری بین میزان تسهیم دانش دانشجویان بومی و غیربومی مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

تعارض ، راهبردهای مدیریت تعارض ، تسهیم دانش ، دانشجویان