حکمروایی شایسته

حکمروایی خوب مفهومی است مشتمل بر معیارها و استانداردها، رویه ها و اصول حکومتداری که دولتها از طریق آن امور عمومی را به انجام می رسانند، منابع عمومی را اداره می کنند و حقوق بشر را تضمین می نمایند. از ارکان مهم حکمروایی خوب می توان شفافیت، مسؤولیت، پاسخگویی، مشارکت، حاکمیت قانون و انعطاف پذیری دولت را نام برد. حکمروایی خوب چنانکه از نام آن برمی آید بر تبیین چگونگی حکمروایی دولت ها و به طور خاص بر رابطه ی حکومت ها با شهروندان دلالت داشته و صفت خوب در مهم ترین شاخصه های آن از جمله تاکید بر حاکمیت قانون، پاسخ گویی دولت ها، مشارکت گسترده ی مردم در فرآیند حکومت داری، مسئولیت پذیری و عدالت جویی حکومت، کارآیی و اثر بخشی آن انعکاس یافته است. از این رو حکمروایی خوب در تعاملی دوسویه با مفاهیمی چون مشارکت، شهروندی و حقوق و تعهدات آن و سرمایه ی اجتماعی قرار داشته و ارتباط روشنی با رفاه اجتماعی دارد. در توسعه ی پایدار انسانی، پایداری در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد تأکید قرار می گیرد و عقیده بر این است که بدون پایداری و ایجاد تعادل و توازن در تمامی ابعاد جامعه نمی توان به یک توسعه بادوام دست یافت. افزون بر آنکه امروزه در سطح جهانی، شاخص های حکمروایی خوب مانند شفافیت و پاسخ گویی حکومت، ابزارهای مؤثری برای استفاده بهتر از منابع انسانی و اقتصادی به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار شهری و اجتماعی به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار انسانی ، مشارکت مردمی ، حکمروایی شایسته ، حقوق بشر ، محیط زیست