شناسایی و مدیریت نقش آموزش بر بهبود مهارتهای ارتباطی کارکنان ادارات دولتی

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و مدیریت نقش آموزش گروهی و تاثیر آن بر بهبود مهارت های ارتباطی کارکنان در ادارات دولتی شهرستان جم می باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع تحقیق آزمایشی و طرح آن پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می -باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارمندان ادارات دولتی شهرستان جم که شامل 100 نفر می باشند تشکیل می دهند. با توجه به تغییرات و پیچیدگی های روز افزون جامعه و گسترش روابط اجتماعی، آماده سازی افراد، جهت رویارویی با موقعیتهای دشوار، امری ضروری به نظر میرسد به همین دلیل روان شناسان جهت پیشگیری از بیماری های روانی و ناهنجاری های اجتماعی، آموزش مهارت های ارتباطی را آغاز نمودهاند. حجم نمونه این پژوهش 100 نفر از کلیه کلیه کارمندان ادارات دولتی شهرستان جم میباشد که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده بدست آمده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته مهارت های ارتباطی با ضریب پایایی 0/84 میباشد. نتایج نشان داد آموزش گروهی کارکنان بر میزان مهارت های مهارتهای ارتباطی کارکنان اثر مثبت و معنیدار است. بین آزمودنی های گروه آزمایش و گواه از نظر متغیرهای مهارت ارتباطی کلامی و غیرکلامی اختلاف معناداری وجود ندارد. مهارت-های ارتباطی و هر یک از ابعاد آن )مهارت های ارتباطی کلامی و غیر کلامی( در آزمودنیهای گروه آزمایش با تحصیلات کارکنان زیر دیپلم، دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس و فوق لیسانس بیشتر از آزمودنیهای گروه گواه با این سطوح تحصیلات کارکنان می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی ، مهارت های ارتباطی ، کارمندان ، ادارات