توسعه محله محوری در راستای ارتقای مشارکت مردم در مدیریت شهری (نمونه موردی منطقه هفت شهرداری مشهد مقدس)

هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر توسعه محله بر مشارکت مردم در مدیریت امور محله ها هست. از گذشته های دور محله های شهرها در شکل دهی و سازمان دهی امور شهری جایگاه ویژه داشته اند. با تحولات سریع دوران معاصر و ورود به مرحله گذار، تغییر زیربناهای معیشتی و روابط اجتماعی، این فعالیت ها را در هم ریخت و به مرور این نقش از مردم برداشته شد. در چنین وضعیتی شهروندان خود را منفعل و جدا از محله و شهر احساس می کردند و مسائل شهر در غیبت شهروندان اداره می شد. لزوم رویارویی با چالش های جدید شهرنشینی، موجب دگرگونی اساسی در دیدگاه های مدیریت شهری شده است. در این زمینه می توان رویکردی فراگیر را شناسایی کرد که با تأکید بیش ازپیش بر سطوح پایین و ابعاد ملموس زندگی شهری، به دنبال روش هایی است که اداره فرایند توسعه را به محله ها واگذار کند. بامطالعه مبانی نظری این رویکرد، به نظر می رسد که مفهوم محله محوری و دیدگاه های مشارکتی، دارایی مبنا و سرمایه اجتماعی در تبیین و تحقق آن نقش اساسی دارند. بررسی یافته ها در منطقه هفت شهر مشهد گویای اهمیت دو عامل عمده اجتماع محلی و مدیریت شهری در تحقق توسعه محله محوری است که در این میان مدیریت شهری به عنوان آغازگر فرایند، نقش اصلی را دارد. بر این اساس، تقویت سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی، آموزشی شیوه های مشارکت و برگزاری گردهمایی های محله ای به وسیله مدیریت شهری و همچنین نهاد مدیریت شهری در مقیاس محله و حرکت به سوی برنامه ریزی محله ای را می توان مهم ترین گام ها برای افزایش تأثیر توسعه محله محوری دانست.

کلیدواژه ها:

محله محوری ، همبستگی اجتماعی ، مشهد ، مشارکت ، مدیریت