ارتباط میان محدودیت های سفر و تصویر مقصد و تاثیر آن بر رفتار گردشگر؛ (مطالعه موردی : شهر ایلام)

در چند دهه اخیر یکی از موضوعات مهمی که در مطالعات مربوط به گردشگری مورد توجه محققان قرار گرفته است، محدودیت های سفر و تصویر ذهنی گردشگران از یک مقصد گردشگری بوده است. نتایج اکثر این پژوهش ها حاکی از تاثیر تصویر ذهنی گردشگر از یک مقصد در تصمیم به سفر، رفتار در حین سفر و قصد انجام سفرهای مجدد به آن مقصد است. علی رغم اهمیت این مفهوم در توسعه صنعت گردشگری، موضوع محدودیت های سفر و تصویر ذهنی گردشگران در مطالعات مربوط به گردشگری در ایران، به جز موارد معدود مورسی بررسی قرار نگرفته است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط میان محدودیت های سفر و تصویر مقصد و تاثیر آن بر رفتار گردشگران خارجی ورودی به شهر ایلام است. که با روش توصیفی – پیمایشی انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد . جامعه آماری این تحقیق را تمامی گردشگران خارجی ورودی به شهر ایلام تشکیل می دهد و حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری کوکران 384 نفر در نظر گرفته شد. اطلاعات به شیوه میدانی و با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید که روایی آن توسط اساتید و صاحبنظران مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ بالای 70 درصد محاسبه شد که از پایایی بالایی برخوردار بود. به منظور آزمون فرضیات از روش تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که محدودیت های سفر و تصویر ذهنی مقصد بر رفتار گردشگر تاثیر معناداری دارد و محدودیت های سفر بر تصویر ذهنی مقصد تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

محدودیت های سفر ، تصویر مقصد ، رفتار گردشگر ، شهر ایلام