بیش اطمینانی مدیریت بر محافظه کاری شرطی و غیر شرطی در حسابداری

در ادبیات مالی، یک مدیر فرا:اطمینانی مدیری است که به طور سیستماتیک بازده آینده شرکت و یا احتمال و تاثیر وقایع مطلوب بر جریان نقد شرکت را بالاتر از واقعیت، و احتمال و تاثیر وقایع منفی و نا‎مطلوب بر جریان نقدی شرکت را پایین‎تر از واقعیت تخمین می‎زند. اطمینان بیش از حد مدیر می‎تواند بر تامین مالی، سرمایه‎گذاری و سیاست‎های تقسیم سود شرکت تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر اطمینان بیش از حد مدیر بر محافظه‎کاری شرطی و غیر:شرطی حسابداری و مطالعه آثار نظارت خارجی قوی بر رابطه بین آنها می باشد. بدین منظور 121 شرکت از شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1389 تا 1393 تحت بررسی قرار گرفته‎اند. اندازه‎گیری اطمینان بیش از حد، توسط مدلی مبتنی بر سرمایه‎گذاری انجام می‎شود. برای سنجش محافظه‎کاری شرطی از مدل تعدیل یافته باسو (1997) توسط لافوند و رویچادهری (2008) و برای سنجش محافظه‎کاری غیر:شرطی از مدل گیولی و هاین (2000) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان دهنده وجود یک رابطه منفی و معنادار بین اطمینان بیش از حد مدیر و محافظه‎کاری شرطی و غیر:شرطی می باشد. همچنین نظارت خارجی موجب کاهش اثر اطمینان بیش از حد مدیر بر محافظه‎کاری می باشد.

کلیدواژه ها:

بیش اطمینانی مدیریت ، محافظه‎کاری شرطی ، محافظه‎کاری غیر:شرطی ، نظارت خارجی قوی